Ahornsiroop aka Maple leaf syrup

Vandaag ontzettend veel informatie opgezogen op de Academie. Over regenwormen en de poep die ze uitscheiden = stabiele humus, die nodig is om de grond te voeden. Belangrijk punt: biologische (dynamische) boeren voeden de bodem (met compost en goed verteerde mest) en in de gangbare landbouw wordt de plant gevoed (door in wateroplosbare elementen, ofwel kunstmest). Toch een iets ander uitgangspunt. In mijn composthoop zitten mestwormen. Over een tijd gooi ik de compost over de tuin en dan worden de regenwormen gek: want compost is een delicatesse voor de worm. En zijn poep, de stabiele humus, is door alle belangrijke voedingselementen, onmisbare voeding voor de bodem waardoor de plant uiteindelijk prachtig groeit.

Verder over natuurlijke zoetmiddelen geleerd. Weg met die kunstmatige geraffineerde troep. Je wordt er door vergiftigd. Als opdracht kregen we mee om een zoetmiddel aan te schaffen waar we nog geen ervaring meehebben, en daar dan iets mee te koken of te bakken. Na de les meteen naar de natuurwinkel gereden en daar Ahornsiroop gekocht. Dit weekend ben ik jarig en bak ik cakes met ahornsiroop. Ben benieuwd wat de visite daar van vindt. Oja en verder gelijk een stageplek geregeld bij deze natuurvoedingswinkel. Ik ben welkom, leuk!

 Wiki over Ahornsiroop

Zuurdesem deel IV

Ik durf het bijna niet te melden hier, maar wederom: het zuurdesempapje dat ik afgelopen weekend heb gemaakt, is gisteren overleden. Er lag alleen maar een laagje water op, verder geen activiteit van bubbels of iets dergelijks. Dus... bellen naar mijn tante in Frankrijk, mijn enige hoop. Ik laat wel weten wanneer ik een mooi heerlijk goed gevormd brood uit de oven heb gehaald. Voorlopig maar even niks over zuurdesem.

Pinksternakel aka pastinaak

Ik heb op mijn moestuin dit voorjaar pastinaak gezaaid. Het behoort tot de groep zogenaamde vergeten groenten. Maar ik zie zoiets liggen in de winkel, koop het en kijk eens wat er allemaal mee kan. Naturlijk google ik 'pastinaak' en vele recepten komen dan tevoorschijn. Zelf een beetje creatief zijn met de pastinaak, is natuurlijk het leukste. Daarom vandaag maar eens pastinaak gegrild in de oven, samen met rode ui, courgette, knoflook (ook uit eigen tuin) paprika, bleekselderij, cherry tomaatjes en verse rozemarijn en olie. Daarna de gegrilde groenten samenvoegen met volkoren penne en geitenkaas en dan nog even de oven in voor een krokant laagje. Lekker!

Maar ik heb nu maar één pastinaak gebruikt, en ik heb wel twintig pastinaken op mijn tuintje staan. Misschien een beetje veel, maar wel genoeg om te experimenteren en zeker genoeg om dit recept, pastinaak crèmesoep, of deze, pastinaak wortelsoep, eens te maken. Voordeel van pastinaak is dat je ze in de grond kan laten zitten totdat je ze wilt gebruiken.

Zuurdesem deel III

Het zuurdesempapje dat ik afgelopen weekend heb gemaakt was op dag drie goed actief bezig. Lekker bubbelen enzo. Maar helaas, op dag vier ging het mis. Er lag een laagje water op het papje en dat is niet goed... Hoe kan het toch? Ik geef nog steeds niet op. Ik heb nog een recept en als dat niet lukt, dan bel ik mijn tante in Frankrijk, die bakt al 30 jaar zuurdesembrood. Toch denk ik dat het ook een kwestie is van geluk hebben; het papje moet maar net de goede bacteriën 'vangen'...

Mag ik dan nu een beetje geluk hebben met mijn volgend papje?

Eerste dag opleiding

De kop is eraf. De eerste dag van de cursus is geweest. Toch best spannend en inspannend zo'n eerste dag. Het is een grote groep van 27 personen. Vandaag inleidende les over de geschiedenis van de biologisch-dynamsiche landbouw.

Vervolg zuurdesem

Nadat het brood vorig weekend mislukt was en het papje afgelopen week is overleden (schimmelpluizen erop) ben ik vandaag begonnen met een nieuw zuurdesempapje. Nu van bloem en rogge in plaats van volkoren tarwemeel. Ik geef natuurlijk niet zomaar op. Het gaat echt wel een keer lukken om zelf een zuurdesembrood te bakken. Afgelopen week zo'n brood gekocht bij de Biomarkt in Amsterdam. Tjee, wat een megabrood, niet goedkoop maar wel lekker!

Even iets opmerkelijks: gisteren met opruimen van mijn hangmap 'gezondheid en voeding' (met het oog op de opleiding die aankomende donderdag begint) kwam ik een brochure tegen: Kennismaking met de vegetarische voeding (auteur Jan Dries). Oud boekje zo te zien, staat helaas geen jaar van uitgave in, beetje suf maar goed. Bij het doorbladeren valt mijn oog op de kop: Brood is dood. En daaronder : brood is dood, ook volkorenbrood. De schrijver geeft o.a. als argument: de hoge baktemperatuur van 220C maakt van de korst gecarboniseerd voedsel. Mooi, daar is mijn eerste onderzoeksvraag...!

Vooralsnog bak ik vannacht voor morgenochtend gewoon een brood (in de broodbakmachine) en hoop ik volgende week eindelijk eens een eigen zuurdesembrood gebakken te hebben!

Wordt wederom vervolgd. :-)

Zuurdesembrood

Al een hele week ben ik er mee bezig: het zuurdesempapje. Op internet vond ik dit recept. Voeden met meel en roeren met een houten lepel en dan maar hopen dat het papje goed fermenteert. Gisteravond heb ik het deeg gemaakt, zodat het afgelopen nacht heeft kunnen rijzen. Vanmorgen werd ik wakker en dacht meteen aan het deeg: hoe veel zal het gerezen hebben? In het recept stond alleen: het toegenomen volume van het brooddeeg geeft aan dat het deeg gerezen is. Tja, maar hoeveel moet het brood in volume toenemen? Vol verwachting tilde ik de theedoek, die over het broodblik lag, op en zag toch wel enigszins teleurgesteld dat het brood niet heel erg was gerezen. Wel een klein beetje maar niet veel. Toch maar in de over gestopt en na drie kwartier was dit het resultaat:

Korst was te hard en het brood was dus duidelijk niet genoeg gerezen. Waar dat dan aan ligt? Het papje is niet goed gefermenteerd en/of niet goed genoeg gekneed. Maar ik geef niet op, ik heb vanmorgen het papje al weer gevoed en de bubbels zijn nu groter. Volgend weekend weer een poging. Als ik uiteindelijk het ideale recept hebt, zal ik dat op mijn blog plaatsten.

Op de zaken vooruit lopen...

Misschien een beetje voorbarig, maar wel leuk:

Vereniging van Natuurvoedingskundigen

Voor de geïnteresseerden onder ons:

Een natuurvoedingskundige is deskundig op het gebied van natuurlijke voeding. Zij of hij begeleidt mensen praktisch en inhoudelijk bij het gebruik van voeding, in het bijzonder van natuurvoeding. De natuurvoedingskundige geeft voedingsadvies, voorlichting en productinformatie aan individuen en groepen.
Sommige natuurvoedingskundigen verzorgen bovendien kookcursussen, demonstraties of proeverijen.

bron: website van de Vereniging Natuurvoedingskundigen