Oliebollen zelf bakken

Morgen voor het eerst zelf oliebollen bakken. Dagenlang bezig om een goed passend recept te vinden, dat wil zeggen een recept waarvan ik denk dat het goede bollen oplevert. Maar ja, ik kan dat nog niet echt beoordelen natuurlijk, pas nadat ik een eerste hap heb genomen van zo'n bol. Ik heb uiteindelijk gekozen voor dit recept. Vandaag bijna alles ingekocht waaronder verse gist, uiteraard alleen maar bij de natuurvoedingswinkel te krijgen, bij ons in het dorp dan. Moet nog wel even koolzuurhoudend bronwater scoren, want ik had eerst een recept waarbij alleen melk gebruikt werd en dit recept maakt gebruik van beide vloeistoffen. Morgen dus aan de slag. Mijn moeder wenst mij zojuist succes. Zij heeft zich er ooit aan gewaagd en dat werd niks: ''Bij ons waren het net stekelvarkens, dan zei de buurjongen: bij mijn moeder zijn ze rond...''. Geeft niet ma, want in appelflappen bakken ben je de beste!

Kerstpakket van de 'boer'

Gister ontving ik thuis van een van mijn (verre) werkgevers een kerstpakket. Hoewel het budget gehalveerd was, is het stukken beter dan vorig jaar. Het bevatte producten van wat de boer wel kent: biologische frambozensap, frambozenjam en frambozenbonbons en een mosterd, olie en azijn. Erbij gestopt recepten van de ZTRDG. Ik heb gelijk naar de website bezocht en las daar over ZTRDG het volgende: ZTRDG.nl is een site met recepten. Recepten om je te laten koken met datgene wat het seizoen te bieden heeft. Met lokaal geproduceerde en (liefst) biologische ingrediënten.

Ik werd er meteen blij van. Dat zouden meer werkgevers moeten doen!

Iedereen goede en fijne dagen gewenst! Geniet ervan en van elkaar!

Smokkelen met gist, maar niet met boerenkool...

Gisteravond laat begonnen aan het maken van een zetseldeeg. Dat is deeg dat je kan laten bubbelen met behulp van gist. Dat gaat sneller dan wachten op de juiste bacteriën in de lucht die op het papje gaan zitten. Dit zogenaamde zetseldeeg heeft de hele nacht mogen bubbelen en vanmorgen heb ik er drie verschillende soorten meel, water, suiker, zout en weer gedroogd gist toegevoegd. Gekneed in de broodbakmachine, lui als ik ben, en toen het deeg eruit gehaald en op het bakblik gelegd. En ja hoor, na drie kwartier was het aardig in volume toegenomen. Dat gist werd natuurlijk lekker gevoed door de suiker. Toen in de oven en voilà: een heerlijk pain de campagne brood! Beetje smokkelen met gist doet wonderen maar toch laat het een onbevredigend gevoel achter. Want ik wil eigenlijk brood bakken zonder gist!

Smokkelen met boerenkool lukte me vanavond toch niet. Ik had een curry met winterse groenten op het oog waaronder knolselderij maar ook boerenkool. Ik vanmiddag naar mijn moestuin gelopen, door de sneeuw, nog verdwaald in het bos, maar enfin, ik kwam terug met wat stronken boerenkool. Overigens het enige dat nog te oogsten valt. Manlief lust geen boerenkool, maar ik wilde net doen of mijn neus bloedde en de curry met boerenkool maken. Doch, ik dorst het niet aan! Vorig weekend had ik een heerlijk stoofschotel met wortels, champions en bier gemaakt, maar dat werd niet echt gewaardeerd. Om te voorkomen dat het eten nu weer niet opgegeten werd, liet ik het recept zien. "Nee, dat eet ik niet". Ok, jij dan geen boerenkool, ik kook het er wel apart bij. Dus zodoende werd het een bord met en een bord zonder boerenkool. Het recept is binnenkort te vinden op mijn website, die overigens weer sinds vorige week in de lucht is. Eet smakelijk!

Mijn moestuin in rust, helemaal onder gesneeuwd

En de konijnen dan?

Al een week lang ligt er flink wat sneeuw in de ren van Winnie en Jerommeke. Vinden ze geen probleem, ze kunnen in de schuur, maar meestal zitten ze in hun zelf gegraven hol. Soms zien we ze dagen niet, dan komen ze nauwelijks boven de grond. Het lijkt alsof ze ook minder eten, er blijft vaker wat voedsel liggen, zelfs stukjes brood...

En over dat brood begin ik nu te twijfelen. "Ik voer geen brood meer aan de konijnen'', riep ik vandaag toen ik van de opleiding thuis kwam. Dieren moeten zoveel mogelijk natuurvoeding eten, voeding zoals de natuur het aanbiedt. Mensen eten gecultiveerd voedsel, maar dieren in de natuur eten nog echte  natuurvoeding. "Maar onze konijnen zijn toch geen wilde konijnen meer? Die zijn ook min of meer gecultiveerd",  kreeg ik als antwoord van Marc. Ja dat is ook wel weer zo. We willen wel zo graag dat ze nog leven als konijnen in het wild, het zijn geen knuffelkonijnen en ze hebben een grote ren van 4x4 m tot hun beschikking, en ze graven hun eigen hol met gangenstelsel, maar verder vinden ze het wel lekker als hun bakje met voer en broodje klaar staat.  Tja, hoever ga je...

Mijmeren tijdens de kou...

Vanavond de hardloopschoenen aan getrokken en de kou getrotseerd. Zevenheuvelenloop was al weer anderhalve week geleden en in die tijd even niks gedaan. Brrrr... het was wel erg koud, maar ik weet dat op een gegeven moment de warmte van je lichaam het wint van de kou en dat moment kwam ook! Gelukkig maar, daardoor kon ik wat mijmeren terwijl ik mijn lichaam warm voelde worden. Ik dacht aan mijn tijd op de halve van Terschelling 1.57.44 en aan het blaadje dat toen op mijn schouder viel rond 13.30u. Omstreeks die tijd, een week eerder, overleed mijn lieve merrie, mijn liefste paardje. Dat blad viel op mijn schouder, tijdens het lopen, en ik voelde Uriana opeens heel dicht mij me. Een glimlach en extra kracht kreeg ik ervan, vandaar die goeie tijd. Uriana is voor mij heel belangrijk geweest en zij heeft mij uiteindelijk gebracht waar ik op dit moment sta. Door haar ben ik over verschillende zaken in het leven gaan nadenken en heb ik o.a. de keuze gemaakt om de opleiding tot Natuurvoedingskundige te volgen. Het proces dat ik door haar en met haar ben ingegaan, heeft haar en mij gebracht bij het Trekkersteam en het Paddock Paradise systeem. Het is een andere manier van paarden houden; onze paarden lopen 24/7 buiten en worden daarbij biologisch gevoerd. Het is dus niet zo gek dat ik zelf ook ben gaan nadenken over bewegen en eten. En door de opleiding word ik verder uitgedaagd om dieper de materie (invloed van voedsel op het lichamelijk en geestelijk gestel van de mens) in te duiken.

Lieve Uriana, dank je wel en je kaarsje brandt...

Uriana   *1978   † 2010

De plant is de spiegel van zijn omgeving

Het is belangrijk dat we de omgeving van de plant verzorgen om de plant te behagen en te laten stralen. Dat betekent dat we de bodem moeten bemesten, met organische compost, en niet de plant met kunstmest zoals in de gangbare landbouw gebeurt. En dat betekent dat we zorgen voor bio diversiteit in het bedrijf, of even in het klein, op je moestuin. Doen we dit niet dan laat de plant dit merken en komen ziekten en plagen om de hoek kijken.

"De plant is de spiegel van zijn omgeving" is een mooie oneliner en zet je zeker aan het denken.

Teeltplan 2011

Ben bezig met het opstellen van het teeltplan 2011. Dit jaar twijfelde ik ook al of ik snijbiet zou nemen of niet. Heb het niet gedaan, maar doe het nu wel. Ik vond een hele leuke site met snijbietrecepten. Nou die wil ik wel eens uitproberen! Ook rode biet ga ik volgend jaar telen. Bieten zijn erg gezond, en ik heb onlangs een heerlijke rauwe bietsalade gemaakt. Erg smakelijk. Voor mij geen gekookte biet hoor! Verder ga ik volgende jaar knolselderij (voor de erwtensoep) en en venkel (lekker geroosterd uit de oven) telen. En enkele boonsoorten waar ik dit jaar niet aan toegekomen ben. Kortom, hoop dat het net zo'n vruchtbaar jaar wordt als dit jaar, alleen: mijn landje is te klein!

Verschillende schijven

We kennen allemaal de Schijf van Vijf die het Voedingscentrum propageert. Maar kennen we ook de volgende schijven?

• de V-schijf, de vegetarische schijf voor gezond en (h)eerlijk voedsel;
• de schijf van Vier van de Kleine Aarde, voedsel uit de eigen omgeving en van het heersende seizoen zodat energie bespaard wordt;
• de Puur Piramide, gezond eten hoeft echt niet moeilijk te zijn;
• of de Voedingspiramide van het Netwerk Orthomoleculair Diëtisten die in een oogopslag zien wat gezonde voeding is.

Biologisch op Terschelling

Dit weekend op Terschelling, vanwege de Berenloop. Ik heb geen biologisch brood kunnen kopen. En kom er nu net achter (dat is te laat want het is zaterdagavond) dat bij Pieter Peits Winkeltje in Midsland biologisch brood te koop is. Jammer, maar helaas. We zullen het met brood van de ' Echte Bakker' moeten doen. Maar wat is dat toch een verschil. Dat brood is zo slap. Geef mij maar een zuurdesem brood, goed stevig brood, dat vult tenminste. Wel vanmiddag biologische schapenkaas en cranberry jam gescoord bij Biologische schapenboerderij De Zeekraal. Daar zag ik ook het boek Boeren met Smaak liggen. Ik had het boek al eens ingezien op de opleiding en de tekst op de achterkant trok mijn aandacht. Ik heb het boek gekocht en zojuist al even wat gelezen. Reuze interessant natuurlijk. Hieronder een recensie, voor wie ook geïnteresseerd is...

Wie bij de biologische supermarkten, boerenmarkten, boerderijwinkels enz. inkoopt, doet dat vanwege het gezonde imago, uit milieu-overwegingen en voor meer smaak. In dit boek wordt een heel veelzijdig beeld geschetst van de enorme ontwikkeling die de biologische land- en tuinbouw en de veehouderij doormaakten, vaak grotendeels te danken aan mensen met een visie en een overtuiging die vonden dat het anders moest en daaraan begonnen te werken. Interviews met boeren, tuinders en veehouders, voornamelijk werkzaam in Friesland en op de Waddeneilanden, over hun stap naar biologisch werken, hun leerproces en hun positieve en negatieve ervaringen, met kaasmakers, bakkers enz. In de marges staan historische feiten gerangschikt; er wordt aandacht gegeven aan de wereldwijde zorg voor een leefbaar milieu (rapport van de club van Rome in 1972), aan de smaak van natuurlijk voedsel, de detailhandel enz. Afgesloten wordt met informatie en recepten van het Culinair Historisch kookmuseum De Vleer in Appelscha. Boeiend gebrachte informatie voor een breed publiek, aantrekkelijk uitgegeven. (NBD|Biblion recensie, Toos Verhoeven-van Raamsdonk)

Eigen website in de lucht!

Ja, het gaat nu toch echt een beetje leven: http://www.gezondenatuurvoeding.nl/ is online! Deze domeinnaam was nog niet geclaimd. Nu wel, door mij! De site is nog wel 'under construction', maar op een gegeven moment moet je de site online zetten om te zien hoe eea er uit komt te zien. Hi is dus nog niet klaar, maar een site is nooit echt af...Er wordt dus aan gewerkt en hij wordt alleen maar mooier! Daarom, check de site regelmatig, want er komen lekkere recepten op te staan... Die recepten zijn overigens helemaal van mijn hand; dus niet overgenomen uit een boek ofzo, maar door ervaring, uitproberen en een beetje creatief zijn, kom je een heel eind met kokkerelen.

Dat brengt mij op het volgende: ik zag bij de Biomarkt op de Weteringsschans in Amsterdam een flyer liggen: 'Kookworkshop, Proeverij, Diner & Praktisch Culinaire Ontdekkingsreis'. Lijkt mij heel erg leuk, dus ik heb mij opgegeven, voor volgende week vrijdagavond. Wordt ergens in Amsterdam gehouden, bij iemand thuis denk ik. Spannend ook wel, maar gelijkgestemden leren kennen is ook altijd leuk. Ben benieuwd!

Opleiding

Morgen weer naar Kraaybeekerhof. Dit keer de lessen Kruidenleer en Biologische Dynamische Landbouw. Voor Kruidenleer moesten we een kruidenervaringsopdracht uitvoeren. Ik heb het kruid komijn gekregen in de vorm van zaadjes, niet de gemalen zaadjes (=djinten). En laat ik daar nu net veel mee koken. Het geeft een heerlijke smaak aan curry's bijvoorbeeld. Heb een en ander over het kruid opgezocht, checkte mijn boekenkast en kwam er zo achter dat ik ook nog twee interessante boekjes heb over kruiden. Zo vind je nog eens wat...

Wat betreft mijn zuurdesem: van het weekend weer een brood gebakken maar had er weinig vertrouwen in. Toen ik in de ochtend de theedoek van het bakblik optilde om te kijken of het deeg gerezen was, was dit weer nauwelijks het geval. Toch maar in de oven, maar ja, dat wilde niet echt lukken. Maar... ik heb wat van het moederdeeg bewaard en weer gevoed en geroerd en zojuist zag ik echt veel activiteit! Moet geloof ik ook niet te veel zijn, maar het rook echt lekker zurig, beetje naar biergist. Volgens mij gaat het de goede kant op!

Ahornsiroop aka Maple leaf syrup

Vandaag ontzettend veel informatie opgezogen op de Academie. Over regenwormen en de poep die ze uitscheiden = stabiele humus, die nodig is om de grond te voeden. Belangrijk punt: biologische (dynamische) boeren voeden de bodem (met compost en goed verteerde mest) en in de gangbare landbouw wordt de plant gevoed (door in wateroplosbare elementen, ofwel kunstmest). Toch een iets ander uitgangspunt. In mijn composthoop zitten mestwormen. Over een tijd gooi ik de compost over de tuin en dan worden de regenwormen gek: want compost is een delicatesse voor de worm. En zijn poep, de stabiele humus, is door alle belangrijke voedingselementen, onmisbare voeding voor de bodem waardoor de plant uiteindelijk prachtig groeit.

Verder over natuurlijke zoetmiddelen geleerd. Weg met die kunstmatige geraffineerde troep. Je wordt er door vergiftigd. Als opdracht kregen we mee om een zoetmiddel aan te schaffen waar we nog geen ervaring meehebben, en daar dan iets mee te koken of te bakken. Na de les meteen naar de natuurwinkel gereden en daar Ahornsiroop gekocht. Dit weekend ben ik jarig en bak ik cakes met ahornsiroop. Ben benieuwd wat de visite daar van vindt. Oja en verder gelijk een stageplek geregeld bij deze natuurvoedingswinkel. Ik ben welkom, leuk!

 Wiki over Ahornsiroop

Zuurdesem deel IV

Ik durf het bijna niet te melden hier, maar wederom: het zuurdesempapje dat ik afgelopen weekend heb gemaakt, is gisteren overleden. Er lag alleen maar een laagje water op, verder geen activiteit van bubbels of iets dergelijks. Dus... bellen naar mijn tante in Frankrijk, mijn enige hoop. Ik laat wel weten wanneer ik een mooi heerlijk goed gevormd brood uit de oven heb gehaald. Voorlopig maar even niks over zuurdesem.

Pinksternakel aka pastinaak

Ik heb op mijn moestuin dit voorjaar pastinaak gezaaid. Het behoort tot de groep zogenaamde vergeten groenten. Maar ik zie zoiets liggen in de winkel, koop het en kijk eens wat er allemaal mee kan. Naturlijk google ik 'pastinaak' en vele recepten komen dan tevoorschijn. Zelf een beetje creatief zijn met de pastinaak, is natuurlijk het leukste. Daarom vandaag maar eens pastinaak gegrild in de oven, samen met rode ui, courgette, knoflook (ook uit eigen tuin) paprika, bleekselderij, cherry tomaatjes en verse rozemarijn en olie. Daarna de gegrilde groenten samenvoegen met volkoren penne en geitenkaas en dan nog even de oven in voor een krokant laagje. Lekker!

Maar ik heb nu maar één pastinaak gebruikt, en ik heb wel twintig pastinaken op mijn tuintje staan. Misschien een beetje veel, maar wel genoeg om te experimenteren en zeker genoeg om dit recept, pastinaak crèmesoep, of deze, pastinaak wortelsoep, eens te maken. Voordeel van pastinaak is dat je ze in de grond kan laten zitten totdat je ze wilt gebruiken.

Zuurdesem deel III

Het zuurdesempapje dat ik afgelopen weekend heb gemaakt was op dag drie goed actief bezig. Lekker bubbelen enzo. Maar helaas, op dag vier ging het mis. Er lag een laagje water op het papje en dat is niet goed... Hoe kan het toch? Ik geef nog steeds niet op. Ik heb nog een recept en als dat niet lukt, dan bel ik mijn tante in Frankrijk, die bakt al 30 jaar zuurdesembrood. Toch denk ik dat het ook een kwestie is van geluk hebben; het papje moet maar net de goede bacteriën 'vangen'...

Mag ik dan nu een beetje geluk hebben met mijn volgend papje?

Eerste dag opleiding

De kop is eraf. De eerste dag van de cursus is geweest. Toch best spannend en inspannend zo'n eerste dag. Het is een grote groep van 27 personen. Vandaag inleidende les over de geschiedenis van de biologisch-dynamsiche landbouw.

Vervolg zuurdesem

Nadat het brood vorig weekend mislukt was en het papje afgelopen week is overleden (schimmelpluizen erop) ben ik vandaag begonnen met een nieuw zuurdesempapje. Nu van bloem en rogge in plaats van volkoren tarwemeel. Ik geef natuurlijk niet zomaar op. Het gaat echt wel een keer lukken om zelf een zuurdesembrood te bakken. Afgelopen week zo'n brood gekocht bij de Biomarkt in Amsterdam. Tjee, wat een megabrood, niet goedkoop maar wel lekker!

Even iets opmerkelijks: gisteren met opruimen van mijn hangmap 'gezondheid en voeding' (met het oog op de opleiding die aankomende donderdag begint) kwam ik een brochure tegen: Kennismaking met de vegetarische voeding (auteur Jan Dries). Oud boekje zo te zien, staat helaas geen jaar van uitgave in, beetje suf maar goed. Bij het doorbladeren valt mijn oog op de kop: Brood is dood. En daaronder : brood is dood, ook volkorenbrood. De schrijver geeft o.a. als argument: de hoge baktemperatuur van 220C maakt van de korst gecarboniseerd voedsel. Mooi, daar is mijn eerste onderzoeksvraag...!

Vooralsnog bak ik vannacht voor morgenochtend gewoon een brood (in de broodbakmachine) en hoop ik volgende week eindelijk eens een eigen zuurdesembrood gebakken te hebben!

Wordt wederom vervolgd. :-)

Zuurdesembrood

Al een hele week ben ik er mee bezig: het zuurdesempapje. Op internet vond ik dit recept. Voeden met meel en roeren met een houten lepel en dan maar hopen dat het papje goed fermenteert. Gisteravond heb ik het deeg gemaakt, zodat het afgelopen nacht heeft kunnen rijzen. Vanmorgen werd ik wakker en dacht meteen aan het deeg: hoe veel zal het gerezen hebben? In het recept stond alleen: het toegenomen volume van het brooddeeg geeft aan dat het deeg gerezen is. Tja, maar hoeveel moet het brood in volume toenemen? Vol verwachting tilde ik de theedoek, die over het broodblik lag, op en zag toch wel enigszins teleurgesteld dat het brood niet heel erg was gerezen. Wel een klein beetje maar niet veel. Toch maar in de over gestopt en na drie kwartier was dit het resultaat:

Korst was te hard en het brood was dus duidelijk niet genoeg gerezen. Waar dat dan aan ligt? Het papje is niet goed gefermenteerd en/of niet goed genoeg gekneed. Maar ik geef niet op, ik heb vanmorgen het papje al weer gevoed en de bubbels zijn nu groter. Volgend weekend weer een poging. Als ik uiteindelijk het ideale recept hebt, zal ik dat op mijn blog plaatsten.

Op de zaken vooruit lopen...

Misschien een beetje voorbarig, maar wel leuk:

Vereniging van Natuurvoedingskundigen

Voor de geïnteresseerden onder ons:

Een natuurvoedingskundige is deskundig op het gebied van natuurlijke voeding. Zij of hij begeleidt mensen praktisch en inhoudelijk bij het gebruik van voeding, in het bijzonder van natuurvoeding. De natuurvoedingskundige geeft voedingsadvies, voorlichting en productinformatie aan individuen en groepen.
Sommige natuurvoedingskundigen verzorgen bovendien kookcursussen, demonstraties of proeverijen.

bron: website van de Vereniging Natuurvoedingskundigen

Opleiding Natuurvoedingskundige aan de Kraaybeekerhof

Binnenkort begint de driejarige deeltijd opleiding Natuurvoedingskundige aan het Kraaybeekerhof waarvoor ik mij heb aangemeld. Spannend, dat is het altijd als je aan iets nieuws begint. Nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe dingen leren. Wat doet een Natuurvoedingskundige, wat 'kun je dan als je de opleiding hebt afgerond'. Dat soort vragen wordt mij nu gesteld door belangstellenden. Kort door de bocht geef ik dan als antwoord: ik leer over gezond leven door goede voeding. En dat wil ik in de praktijk brengen; mensen ondersteunen bij bepaalde klachten door hen een goede keuze te laten maken in (natuur)voeding.

Deze blog wil ik gebruiken als 'dagboek'. Wat leer ik, waar loop ik tegen aan, wat voor vragen komen er bij mij op, hoe moet ik het geleerde in de praktijk brengen en, niet onbelangrijk, hoe ervaar ik de opleiding?

Een ieder die zich geroepen voelt een reactie te geven op wat ik schrijf; schroom niet, vooral doen! Want ook daar leer ik van.